Tatyana Beloy noodgedwongen in therapie: "Als een klein, zwak vogeltje"

Tatyana Beloy heeft een boek uit over haar persoonlijke ervaringen met het plusouderschap. Toen ze haar vriend Konrad leerde kennen, en met hem zijn zoontje, ging ze in therapie om haar negatieve ervaringen met het plusouderschap te verwerken.

"Toen ik verliefd werd, voelde ik me als een klein, zwak vogeltje, omdat ik bang was. Als plusouder is het voortdurend zoeken naar welke verantwoordelijkheid je krijgt, neemt of wilt”, zegt Tayana in Dag Allemaal. “Ik herinner me bijvoorbeeld dat een van de zoontjes van mijn vorige vriend bij onze eerste ontmoeting riep: ‘Zij moet nu meteen weg!’"

“Mijn zus kende mijn twijfels en verwees me daarom door naar Erik Franck, een cognitief gedragstherapeut”, vervolgt ze. “Bij hem heb ik vooral inzichten gekregen. Je krijgt een spiegel voorgehouden en wordt geconfronteerd met je gedrag, waar je mee worstelt en hoe het ook anders kan."

Mijn verhaal 

“Vriendinnen die met hetzelfde probleem worstelden, voelden zich ook geholpen door mijn inzichten en zo ontstond het idee om mijn verhaal samen met de adviezen van mijn therapeut in een boek te gieten”, aldus Tatyana.

Eind goed, al goed voor Tatyana en Konrad. “Sinds ik besloot om mijn vleugels open te spreiden, en me echt te smijten voor mijn vriend én zijn zoontje, fladder ik vrolijk rond. Voor de eerste keer voel ik me écht deel van een gezinnetje. Dat is magisch”, besluit ze.