Vreselijk wat Brecht De Geyter uit 'Blind Getrouwd' meemaakte: "Heeft me voor het leven getekend"
Waar we Brecht De Geyter in ‘Blind Getrouwd’ leerden kennen als de altijd vrolijke spraakwaterval, was dat in zijn tienerjaren compleet het tegenovergestelde. In Dag Allemaal vertelt de oud-deelnemer openhartig over hoe zijn zwaarlijvigheid, waar hij het eerder al over had in een emotionele videoboodschap, toen een ernstige impact had op zijn leven.
Toen Brecht als tiener merkte dat hij ‘anders’ was dan de rest, voelde hij zich heel alleen. “Ik ben opgegroeid in een vrij conservatief milieu, en in mijn familie was er niemand die anders geaard was. Ook op school was homo zijn niet bespreekbaar. Ik had geen rolmodellen. Ik heb daar heel erg mee geworsteld”, vertelt de ‘Blind Getrouwd’-kandidaat nu in Dag Allemaal. “Ik was eigenlijk zelf mijn grootste saboteur. Omdat ik niet wilde erkennen dat ik op mannen viel”, beseft hij nu. “Ik heb zelfs nog gay-testen online gedaan, zo van: ben ik het wel? Heel schrijnend.”
Hoewel hij doorhad dat hij niet op vrouwen viel, bleef Brecht denken dat hij “gewoon meer zijn best moest doen”. “Enkele klasgenoten hadden vermoedens en dat sprak ik dan tegen. Zo werd ik telkens dieper en dieper weggeduwd in mijn eigen leugens”, herinnert hij zich. Zo kwam het ‘Blind Getrouwd’-gezicht emotioneel al snel in een negatieve spiraal terecht. “Ik was niet mezelf, ik werd heel stil. Ik voelde me opgesloten, zag mezelf niet graag en begon mijn verdriet weg te eten”, legt hij uit. Op een bepaald moment woog Brecht 94 kg. “Ik was gevaarlijk zwaarlijvig. Dat was dan voor de anderen ook weer een gespreksonderwerp op de speelplaats.”
Kantelpunt
Een groot deel van z’n tienerjaar sloot Brecht zich dus op in zijn kamer. “Daar heb ik heel veel trieste momenten gehad, ik zat te huilen op muziek van Adele”, lacht hij. “Ik durfde niet meer onder de mensen te komen. Maar naarmate de middelbare schooljaren vorderden, begon ik te beseffen dat dat een straatje zonder einde was. Niemand wist hoe diep ik zat, ik heb mezelf op een bepaald moment moeten bijeenrapen.” Pas in het hoger onderwijs, toen hij aan zijn lerarenopleiding begon, kwam het kantelpunt.
Door de stoppen met emo-eten en aan het sporten te slaan, raakte hij zijn overtollige kilo’s kwijt. Nu voelt Brecht zich beter in zijn vel dan ooit. “Die obesitas heeft mij wel gemaakt tot wie ik nu ben”, zegt hij. “Maar mijn gigantische onzekerheid en laag zelfbeeld van toen steken af en toe toch nog de kop op. Al is er wel een groot verschil, vandaag kan en mag ik mijn authentieke zelf zijn.”
