Willy Sommers: "Het is zeer vreemd, maar zo voel ik mij wanneer ik op het podium sta"

Maar liefst vijftig jaar staat Willy Sommers op de planken als zanger. Toch zorgde een bepaalde keuze voor een gemiste kans.

Willy Sommers, wie kent hem niet? De vader van het Vlaamse lied heeft onlangs zijn nieuwste album ‘De Soundtrack Van Mijn Leven’ uitgebracht ter ere van zijn vijftigjarige carrière. Het album bevat tal van nieuwe songs en zorgt daarbij meteen voor een nieuwe wind in Willy’s repertoire.

18 jaar 

“En als ik op het podium sta, voel ik mij weer achttien jaar” klinkt het in Willy’s single ‘18 jaar’. De tekst is dan ook niet toevallig geschreven, want Willy beaamt het gevoel. “Het is zeer vreemd, maar wanneer ik op het podium sta, voel ik me weer achttien”, vertelt de zanger. “Wanneer ik er met mijn gitaar sta, denk ik terug aan m’n beginjaren als zanger-gitarist in een coverband.”

“Onlangs gaf ik een concert in het cultuurcentrum van Vlezenbeek, waar ik ook ‘18 jaar’ bracht. Ik zei toen: “Kijk, ik sta hier nu zoveel jaren later op het podium met een enthousiast publiek, en iedereen is mee in mijn verhaal.”

‘18 jaar’ is dan ook Willy’s favoriete nummer uit het album. “Het lied wordt veel gedraaid op de radio. De sound is ook heel actueel, heel modern. Ik heb voor dit album met een nieuw team gewerkt dat bestaat uit mensen die ook meer uit de Vlaamse popwereld komen.”

Push 

“Het lied sloeg volgens Willy dan ook echt aan tijdens zijn optreden in het cultuurcentrum van Vlezenbeek. “Ik bracht er ‘Als Een Leeuw In Een Kooi’, ‘Het Water Is Veel Te Diep’, ‘Laat De Zon In Je Hart’ en nummers uit ‘Sommers Of ‘69’, het album dat ik vorig jaar uitbracht. En dan komt ‘18 jaar’, en dat was voor mij een wow-gevoel.”

“Mijn muzikanten zijn allemaal jonge gasten van rond de 30, 35 jaar die als het ware rocken op de gitaren. Ik voelde die push in mijn rug en mijn drummer gaf daar patatten op die drums. Het was een soort lichtpunt in heel mijn optreden.”

Bovendien mocht Willy de single in ‘Dagelijkse Kost’ presenteren tijdens de ‘Week van de Belgische Muziek’. Dat deed hij op akoestische wijze, samen met een gitarist en pianist. “Ik was vereerd en trots dat ze aan me dachten. Het programma kan toch dagelijks rekenen op zo’n 700.000 kijkers, wat dus opnieuw een belangrijk moment vormt om hier aanwezig te zijn.”

Gemiste kans 

Naast ‘18 jaar’ kunnen we een ander lied beluisteren dat eveneens een speciale betekenis heeft voor Willy: ‘Une Fleur Rien Qu’Une Rose’, oftewel de Franse versie van ‘Zeven Anjers, Zeven Rozen’. Met dat nummer kende Willy in de jaren ‘70 een oneindig succes, en toch zorgde het tegelijkertijd voor een gemiste kans.

“Op een avond zat ik met mijn ontdekker Roland Verlooven in een restaurantje in Madrid. Ik had er de volgende dag een tv-opname. Plots krijgt Roland telefoon van de Franse firma uit Parijs waar ik destijds mee samenwerkte. ‘Willy moet morgen in Parijs zijn om ‘Zeven Anjers, Zeven Rozen’ in het Frans op te nemen’, weerklonk het aan de telefoon.”

“'Sorry, dat gaat niet', antwoordde ik. Ik zit in Madrid en heb morgen een tv-show.' 'Ok, geen probleem. We gaan het doorgeven aan artiesten van bij ons in Parijs.' Ik had al genoeg werk in Vlaanderen en was ook al in Duitsland bezig, dus dat vormde geen probleem.”

Zware baksteen 

“Vervolgens neemt ‘The Crazy Horse’ dat nummer op in Frankrijk”, gaat Willy verder. “Maar wat gebeurt er? Het nummer wordt een nummer één in Frankrijk. 1.400.000 platen verkocht! ‘Shit, dit is een enorm gemiste kans voor mij’, dacht ik. Ach ja, ik was al blij met wat er gebeurde in Vlaanderen, Spanje en Duitsland.”

“Die situatie heeft altijd een beetje als een zware baksteen op mijn maag gelegen. Ik hoorde in der loop der jaren ook veel fans zeggen: “Oh Willy, toch jammer van ‘Zeven Anjers, Zeven Rozen’.”

“En nu, tijdens een meeting met de platenfirma, dachten we: “Vijftig jaar carrière, die zwaar gemiste kans in Frankrijk... Weet je wat? We gaan dat nummer weer in het Frans op het album zetten. Het komt dus voort uit een soort spijt dat ik het niet heb gedaan in ‘73. Nu staat het erop, dus ik ben tevreden. En de fans zijn ook tevreden (lacht).”