Rani verloor haar rijbewijs door iets wat heel veel mensen doen: “Ik dacht echt dat het wel kon”

Rani (26) uit Lier was onderweg naar haar werk toen ze besloot snel haar gsm te checken. “Er kwam een berichtje binnen van de crèche. Ik stond net stil aan een rood licht, dus ik dacht: ik kijk gewoon even. Eén seconde.” Maar die seconde werd haar duur betaald. Een politieagent zag haar met haar telefoon in de hand en hield haar meteen tegen.

“Het ging zo snel. Ik had niet eens door dat het verboden was om je gsm vast te nemen, zelfs als je stil staat aan het rode licht. Voor mij voelde het onschuldig, maar dat was het duidelijk niet.”

Rani moest haar rijbewijs onmiddellijk inleveren. Ze kreeg een rijverbod van acht dagen. “Ik wist echt niet wat me overkwam. Ik voelde me zó stom. En tegelijk ook boos, omdat ik dacht: iedereen doet dit toch?”

Dagelijkse realiteit, grote gevolgen
Rani is lang niet de enige die op die manier in de problemen komt. Volgens het VIAS Institute is gsm-gebruik achter het stuur een van de meest voorkomende oorzaken van ongevallen én boetes in België. Wat veel mensen niet weten, is dat het zelfs verboden is om je telefoon vast te nemen als je stil staat in de file of aan een verkeerslicht.

“Een gsm in de hand wordt automatisch beschouwd als gebruik, en dat is dus strafbaar", zegt verkeerspsycholoog Stef Willems van VIAS. “En het excuus ‘ik keek alleen maar even’ wordt niet aanvaard.”

Rani beseft dat nu ook maar al te goed. “Het ergste vond ik dat ik m’n dochter niet meer met de auto naar school kon brengen. Mijn man werkt in ploegen, dus ik moest alles met de fiets en het openbaar vervoer doen. Het was echt een chaos die week.”

"Nu blijft mijn gsm in mijn handtas"
Sinds dat moment heeft Rani haar rijgedrag helemaal aangepast. “Mijn gsm ligt nu helemaal achteraan in m’n handtas als ik rijd. Als er iets dringend is, stop ik aan een parking. Het is het gewoon niet waard.”

Ze merkt ook op hoe vaak anderen dezelfde fout blijven maken. “Ik zie dagelijks mensen die met hun telefoon in de hand zitten in de auto. En ik snap het – het is verleidelijk. Maar ik kan alleen maar zeggen: doe het niet. Je denkt dat het jou niet overkomt… tot het zover is.”

Wat Rani meemaakte, lijkt misschien banaal, maar toont hoe klein het verschil kan zijn tussen ‘even iets checken’ en plots zonder rijbewijs staan. Haar verhaal is een duidelijke waarschuwing: zelfs wat onschuldig lijkt, kan grote gevolgen hebben.