Alex Agnew onthult voor het eerst echte reden: "Daarom weigerde ik 12 jaar lang deel te nemen aan 'De Slimste Mens'"
Alex Agnew is één van de 34 kandidaten die dit jaar een gooi doen naar de titel van ‘De Slimste Mens ter Wereld’. Van die 34 was de stand-upcomedian bij uitstek de moeilijkste om over de streep te trekken. Maar waarom precies zag Alex een deelname jarenlang niet zitten?
Twaalf jaar lang al doet Erik Van Looy zijn uiterste best om Alex Agnew te strikken voor zijn quiz. “Al jaren nodig ik hem uit voor etentjes in steeds duurdere restaurants met steeds meer gangen. Al die tijd ving ik bot, maar nu stemde hij opeens in”, aldus de presentator in Story. “Dat ik deze keer toegestemd heb, heeft vooral te maken met mezelf en mijn ingesteldheid”, legt Alex nu uit in Het Laatste Nieuws. “Vroeger vond ik televisie maar niets. Alles moest alleen om mij draaien, anders interesseerde het me niet. Intussen ben ik veranderd. Ik gun ook anderen hun tijd in het voetlicht.”
Sinds hij 50 is, is de stand-upcomedian bovendien ook een pak rustiger geworden. Vroeger zou Alex zichzelf beschreven hebben als een legendarisch slechte verliezer. “Het was zó erg, ja. Riskborden vlogen door de kamer en ook een tennisracket heb ik weleens naar iemands hoofd geflikkerd”, knikt hij. “Die opwelling zit in mij, ik weet niet vanwaar dat komt.” In woede uitbarsten voor de camera’s wilde Alex dus koste wat het kost vermijden.
Boze mens
“Ik deed ooit mee aan ‘De pappenheimers’. Je zou die beelden eens moeten opzoeken, maar we waren niet aan de winnende hand en ik ergerde me ka-pot. Dat staat ook echt op mijn gezicht te lezen”, herinnert de comedian zich. “Ik ben daar niet trots op hè, maar sindsdien mijd ik steeds spelletjes op tv.” Dat hij dit jaar wel toehapte, daar zitten zijn therapeut en zijn dochter voor iets tussen. “Een kantelpunt om mijn anger-issues aan te pakken was een opmerking van mijn dochter”, vertelt Alex. “‘Je bent wel vaak boos, he’, zei ze een keer tegen mij. Ik constateerde dat ik ‘een boze mens’ was en dat wil ik natuurlijk niet zijn.”
“Toen heb ik iemand opgezocht en dat heeft echt geholpen. Je stelt jezelf vragen die je anders niet stelt. Waarom doe ik zo? Vanwaar komt het?”, legt Alex uit. “In het begin ging ik een keer per week op therapie, nu is dat om de twee weken. Ik krijg er tools aangereikt om aan mezelf te werken.”
