Vanavond in Alaska: wat er écht op het spel staat tussen Trump en Poetin

15 aug , 9:00 • Buitenland

Vanavond, 15 augustus 2025, wordt het onherroepelijk wereldnieuws: de Amerikaanse president Donald Trump en zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin zitten samen aan tafel in Alaska. De Joint Base Elmendorf-Richardson, net buiten Anchorage, vormt het decor voor hun eerste persoonlijke ontmoeting sinds Trump’s terugkeer in het Witte Huis. Het is de eerste keer in tien jaar dat Poetin voet zet op Amerikaanse bodem.

Dat het gesprek in Alaska plaatsvindt, is geen toeval. De plek ademt symboliek: ooit, in 1867, werd Alaska voor 7,2 miljoen dollar van Rusland aan de VS verkocht. Vandaag is het de noordwestelijke voorpost van Amerika — én een tastbare herinnering aan de historische band tussen beide grootmachten.

Een top met beladen thema’s

Officieel draait alles om één vraag: hoe kan er een einde komen aan de oorlog in Oekraïne? Trump heeft zich de voorbije maanden geprofileerd als de man die vrede wil brengen. In meerdere toespraken en interviews herhaalde hij dat er “een oplossing” moet komen, liefst voor het einde van dit jaar. Hij hintte zelfs op een vervolgtop met de Oekraïense president Zelensky erbij.

Poetin komt met een ander doel naar Alaska. Volgens Russische staatsmedia wil hij wel praten over vrede, maar niet over het opgeven van de gebieden die Rusland de afgelopen jaren heeft geannexeerd. Die territoriale winst wil hij behouden — een rode lijn voor Oekraïne en het Westen.

De weg naar Anchorage

Deze top is geen geïsoleerde gebeurtenis, maar het resultaat van maanden van aftasten. In februari 2025 spraken Trump en Poetin elkaar al eens via een anderhalf uur durend telefoongesprek. Kort daarna kwam er in Riyad een ontmoeting tussen hun ministers, Marco Rubio en Sergey Lavrov, maar zonder Oekraïense of Europese delegatie.

In maart werd in Jeddah een 30-daags staakt-het-vuren afgesproken, waarbij de VS militaire steun aan Oekraïne hervatte. Maar die wapenstilstand bleek fragiel: beide zijden beschuldigden elkaar vrijwel meteen van schendingen. Toch bleef het contact tussen Washington en Moskou op een laag pitje doorgaan, met Alaska als uiteindelijk toneel.

Trumps speelboek

Trump ziet zichzelf als de dealmaker die het conflict kan bevriezen of beëindigen. Zijn entourage laat verstaan dat hij Poetin wil verleiden met economische voordelen: versoepeling van sancties, handelstoegang, en misschien zelfs gezamenlijke projecten in energie of grondstoffen. Tegelijk dreigt hij met importtarieven op Russische olie als er geen vooruitgang wordt geboekt.

Politiek gezien kan Trump een succes in Alaska goed gebruiken. Binnenlands ligt hij onder vuur over zijn buitenlandse beleid, en internationale erkenning als vredestichter zou hem een stevige boost geven. Toch heerst er twijfel of hij werkelijk bereid is harde sancties te handhaven als Poetin voet bij stuk houdt.

Poetin op zoek naar ademruimte

Voor Poetin is de reis naar Alaska meer dan een gesprek over Oekraïne. Rusland kampt met economische druk, militaire verliezen en een groeiend isolement. Een persoonlijke ontmoeting met de Amerikaanse president biedt hem de kans om internationaal weer als volwaardige speler in beeld te komen.

Critici vrezen dat Poetin het overleg vooral gebruikt om tijd te winnen. Een diplomatieke pauze zou hem in staat stellen om zijn leger te hergroeperen, zonder wezenlijke concessies te doen. En als Trump bereid is hem als ‘gelijkwaardige partner’ te behandelen, is dat al een symbolische overwinning.

Onrust en protest in Anchorage

Niet iedereen is blij met de komst van Poetin. In Anchorage trokken de voorbije dagen tientallen pro-Oekraïense betogers de straat op. Ze vrezen dat Trump bereid is concessies te doen over Oekraïens grondgebied, zonder dat Kyiv zelf aan tafel zit.

Zelfs de burgemeester van Anchorage, Suzanne LaFrance, liet publiekelijk weten dat ze via sociale media moest ontdekken dat de top in haar stad plaatsvindt. Omdat de ontmoeting op een militaire basis gebeurt, heeft de stad geen zeggenschap — iets wat de lokale autoriteiten frustreert.

Europa en Oekraïne buitenspel

Het feit dat Oekraïne en Europese leiders ontbreken in Alaska, zorgt voor wrevel. In Brussel klinkt het dat dit strijdig is met het principe “nothing about Ukraine without Ukraine”. Zelensky zelf liet weten dat hij pas in een later stadium wil aansluiten, maar alleen als zijn land op gelijke voet mee beslist.

Ook binnen de NAVO leeft ongerustheid. Een akkoord tussen Washington en Moskou zonder Europese inbreng kan de trans-Atlantische samenwerking onder druk zetten. Vooral landen in Oost-Europa vrezen dat hun veiligheidsbelangen ondergeschikt worden aan Amerikaanse binnenlandse agenda’s.

Wat staat er op het spel?

Diplomatieke experts zien drie mogelijke uitkomsten:

Een bevroren conflict
Het meest waarschijnlijke scenario: een akkoord over een tijdelijke wapenstilstand, vergelijkbaar met de Koreaanse situatie na 1953. Het zou de gevechten doen stoppen, maar zonder een definitieve vredesregeling.
Een symbolische foto
Poetin kan Alaska gebruiken voor propaganda, simpelweg door er te zijn en als gelijke met Trump te spreken, zonder echte concessies te doen.
Een onverwachte doorbraak
Minder waarschijnlijk, maar mogelijk: een raamwerk voor een vredesproces mét Zelensky erbij, waarbij Rusland op termijn bereid is tot territoriale compromissen.

Historische schaduw

Sommige analisten trekken parallellen met de conferenties van München en Jalta. In beide gevallen werden grote geopolitieke beslissingen genomen zonder dat alle betrokkenen aanwezig waren. Het risico is dat Alaska later wordt herinnerd als een plek waar te snel te grote concessies werden gedaan — of juist als een gemiste kans op vrede.

Binnenlandse druk op Trump

Trump weet dat zijn achterban verdeeld is. Een deel wil dat hij hard optreedt tegen Rusland en Poetin dwingt tot concessies. Een ander deel — vooral isolationisten — steunt juist het idee om de oorlog te beëindigen, zelfs als dat betekent dat Oekraïne grondgebied moet opgeven.

In dat spanningsveld probeert hij vanavond een balans te vinden. Elk woord dat in Alaska wordt uitgesproken, zal door Amerikaanse media en kiezers onder een vergrootglas worden gelegd.

Wat kunnen we verwachten?

De verwachtingen zijn hooggespannen, maar de kans op een volledig vredesakkoord lijkt klein. Waarschijnlijker is dat er een communiqué komt waarin beide leiders spreken over “constructieve gesprekken” en “verdere stappen”, zonder concrete toezeggingen.

Mocht er tóch een doorbraak komen, dan zal dat pas duidelijk worden in de weken erna, als er nieuwe bijeenkomsten volgen — en vooral als Oekraïne daadwerkelijk aan tafel schuift.

De wereld kijkt mee

Van Brussel tot Beijing, van Kyiv tot New Delhi: overal wordt vanavond met argusogen naar Alaska gekeken. Voor bondgenoten van de VS kan deze top een signaal zijn dat Washington nog steeds het voortouw neemt in wereldpolitiek. Voor tegenstanders kan het een bewijs zijn dat Poetin ondanks zijn internationale isolatie nog steeds rechtstreeks toegang heeft tot het Witte Huis.

Het laatste woord is nog niet gezegd

Of deze ontmoeting de geschiedenis ingaat als een keerpunt of als een gemiste kans, weten we pas later. Feit is dat Trump en Poetin in Alaska de kans krijgen om niet alleen over oorlog en vrede te praten, maar ook om hun eigen posities op het wereldtoneel te hertekenen.

En terwijl in Anchorage de gesprekken achter gesloten deuren plaatsvinden, zal de wereld zich afvragen: is dit het begin van het einde van de oorlog in Oekraïne, of slechts een nieuw hoofdstuk in een slepende geopolitieke strijd?