Lauren Versnick na overlijden van papa Geert: "Zelfs toen hij ziek was, wilde hij dat doen"

Voor Lauren Versnick voelt het afscheid van haar vader, Geert Versnick, als het sluiten van een boek dat te vroeg werd dichtgeklapt. Toch overheerst vooral dankbaarheid. “Toen we hoorden dat papa nog maar enkele dagen te leven had, hebben we hem verteld dat alles tussen ons al gezegd wás,” zegt ze. “We moesten niets meer rechtzetten. Hij wist hoe graag we hem zagen.”

Het is één van de vele momenten die Lauren koestert, nu haar vader — voormalig Gentse politicus en jarenlang een herkenbare figuur binnen Open Vld — wordt begraven. Zijn ziekbed duurde amper negen weken.

Wie Geert van buitenaf kende, zou hem een flamboyante politicus noemen. Maar Lauren schildert een heel ander beeld: “Veel mensen zouden verbaasd zijn, maar papa wás eigenlijk een heel bescheiden man. Hij hielp iedereen, maar hij zou nooit zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Hij wist zelf welke stenen hij had verlegd, en dat was genoeg.”

Lauren ontdekte pas na zijn dood dat haar vader ooit het allereerste wetsvoorstel voor het homohuwelijk indiende. “Ik wist dat niet eens. Zo was hij: hij hoefde daar geen aandacht voor.”

De band tussen hen was diep en zacht. “Papa was mijn God,” zegt Lauren openhartig. “Hij gaf van die goeie, dikke knuffels. Bij hem voelde ik mij veilig. Hij was rechtlijnig, slim en warm. Als ik advies vroeg, moest ik al hebben nagedacht. En toch gaf hij me altijd vertrouwen.”

Het enige wat Lauren en haar zus Morgane nog wilden, was tijd. “Maar hij ging moedig met zijn lot om. Hij wou ons ontzorgen, zelfs toen. Dat typeert hem. Papa leeft voort in alles wat we doen.”

Lauren glimlacht door haar verdriet heen: “We redden het wel. Want papa zit in elke vezel van ons.”