Hij groeide op in een wereld vol camera’s, applaus en aandacht — als kind van
Koen Wauters kon het ook moeilijk anders. Toch probeert
Nono Wauters vandaag zijn eigen pad te bewandelen, los van de grote naam die hij met zich meedraagt. In
Flair vertelt hij hoe het voelt om voortdurend als ‘de zoon van’ aangesproken te worden.
Altijd vergeleken, maar nooit verbitterd
Nono weet dat de vergelijking met zijn vader nooit zal verdwijnen. “Ik zal altijd ‘de zoon van Koen Wauters’ zijn, dat is nu eenmaal zo", zegt hij nuchter. “Maar ik vind dat niet erg. Ik ben trots op mijn papa. Alleen: ik heb ook mijn eigen kwaliteiten, mijn eigen dingen die ik bereik. Als ik tijdens het uitgaan dat tien keer op een avond hoor, dan begint het wel wat te steken.”
Leven in de schijnwerpers
Door zijn afkomst heeft Nono geleerd mensen goed aan te voelen. “Ik ben niks anders gewend dan in de schijnwerpers te staan", legt hij uit. “Daardoor merk ik snel of iemand met mij wil praten omdat ik Nono ben, of gewoon omdat ik de zoon van Koen ben. Dat onderscheid kan ik ondertussen vrij goed maken.”