Waarom die stuntprijzen van Albert Heijn en Colruyt ons uiteindelijk pijn doen

Het leek een feestweek voor koopjesjagers: volle winkelkarren, lege rekken en mensen die tussen de rekken bijna met elkaar vergeleken wie het meest had uitgespaard. De gigantische bonusacties bij Albert Heijn en Colruyt zorgden voor drukte zoals we die vooral rond feestdagen zien. Maar achter dat goed gevoel schuilt een verhaal dat heel wat minder rooskleurig is.

Volgens Buurtsuper.be, de organisatie binnen Unizo die zelfstandige supermarkten vertegenwoordigt, is die wedloop naar de laagste prijs geen onschuldig spelletje. De organisatie spreekt zelfs van een “ratrace” waar niemand beter van wordt.

Want ja, als consument betaal je tijdelijk minder voor je boodschappen. Maar ondertussen komen supermarkten onder enorme druk te staan. Kleine winkels kunnen die kortingen vaak niet volgen en verliezen klanten. Grote ketens zien hun winstmarge slinken. En tegelijk moeten ze blijven investeren in bijvoorbeeld energiezuinige winkels en personeel. Dat wordt steeds moeilijker.

Luc Ardies van Buurtsuper.be zegt het duidelijk in Het Belang van Limburg: “Leefbare winstmarges worden steeds moeilijker.” De strijd om goedkoop te zijn, duwt dus niet alleen winkels in het rood.

Leveranciers voelen de druk misschien nog het hardst. Vaak moeten zij zelf meebetalen aan acties, waardoor ze besparen op productie of personeel. En ook landbouwers komen klem te zitten: hun verkoopprijzen liggen vaak maanden op voorhand vast, terwijl de druk van de supermarktketens wel meteen toeneemt. Het gevolg? Minder financiële ademruimte, minder zekerheid, meer stress.

En zelfs de consument – die op het eerste gezicht wint – krijgt de boemerang uiteindelijk terug. Want wanneer iedereen moet besparen, gaat dat onvermijdelijk ten koste van kwaliteit en keuze. Goedkoop wordt dan gewoon… minder goed.