Goedele Liekens geeft update over haar gezondheidstoestand na kankerdiagnose

Toen bij Goedele Liekens vier jaar geleden huidkanker werd vastgesteld, stond haar leven op zijn kop. De bekende seksuologe en politica, nu 62, had altijd de touwtjes strak in handen gehad, maar plots moest ze de controle volledig loslaten. “Ik houd van controle, en die was ik toen even kwijt", zegt ze in een openhartig gesprek met De Telegraaf.

De klap kwam onverwacht. Een actieve carrière, televisieoptredens, politieke werkzaamheden – het leek ver weg van ziekte. Maar de diagnose huidkanker veranderde alles. Liekens belandde in een intens behandeltraject en stond jarenlang onder controle. “Het hele proces was beangstigend, maar ik wilde niet toelaten dat het niet goed zou komen.”

In die periode besloot ze snel belangrijke zaken te regelen: volmachten, schenkingen, erfenisrechten. “Je gaat toch nadenken over hoe je je kinderen achterlaat, mocht het mislopen.”

De ziekte had ook een impact op haar privéleven. Tijdens de behandelingen liep haar relatie stuk. “Hij kon er niet zijn op de momenten dat ik hem nodig had. Dan moet je eerlijk zijn, ook al is het moment pijnlijk.” Haar dochters Merel en Celeste namen de zorg op zich. Merel stopte zelfs tijdelijk haar verblijf in Madrid om haar zus bij te staan. “Dat je de rollen van ouder en kind even omdraait, is heel bijzonder.”

Boosheid en acceptatie Het ziek zijn bracht ook frustratie. “Ik was lange tijd boos op mijn lichaam", vertelt Liekens. “Je gaat door fases van ongeloof, boosheid en uiteindelijk acceptatie. Accepteren dat je afhankelijk bent, is moeilijk. Maar ik hoopte dat het tijdelijk zou zijn – en gelukkig was dat zo.”

Vandaag voelt Liekens zich weer sterk en actief. Ze reist opnieuw, werkt als senator voor Open VLD en schuift geregeld aan in praatprogramma’s. Toch heeft de ziekte sporen nagelaten in haar manier van denken. “Het cliché dat je meer van de kleine dingen geniet, herken ik niet helemaal. Het leven dendert gewoon door. Maar ik maak me wel minder druk om dingen.”

Hoewel ze vooruitkijkt, blijft haar familie een veilige haven. Haar vader, inmiddels 95, woont nog in het ouderlijk huis. “Hij is mijn basis. Dankzij de stevige landingsbaan die mijn ouders me gaven, durfde ik ver te vliegen. Ik wist altijd dat ik kon terugkeren.”

Goedele Liekens mag dan nog steeds onder medische controle staan, ze kijkt vooral vooruit. “Dat ik dit soort reizen weer kan maken, beschouw ik als een groot geluk. Mijn zestigste heb ik groots gevierd – een leeftijd waarvan ik lang niet dacht dat ik hem zou halen.”