Wie
Blind Getrouwd al enkele seizoenen volgt, weet dat uiterlijk maar een fractie van het verhaal is. Presentatrice
Frances Lefebure ziet dat vanop de eerste rij gebeuren: kandidaten die er stralend uitzien, maar toch dezelfde misstappen herhalen in hun zoektocht naar liefde. In
Story vertelt ze hoe vaak deelnemers zichzelf overschatten of simpelweg verkeerd inschatten.
Volgens Frances begint het al bij de inschrijving. “Veel singles melden zich aan omdat ze het niet meer weten. Ze zoeken iemand die ‘bij hen past’, maar ze kunnen zelf vaak niet benoemen wat dat dan precies betekent.” Tijdens het experiment, zegt ze, valt dat masker snel weg. Het programma wordt als het ware een spiegel die hen confronteert met patronen die ze nooit eerder herkenden.
Lefebure benadrukt dat deelnemen geen vrijblijvende stap is. “Je moet er écht moed voor hebben. Iedereen ziet dat romantische tv-moment, maar niemand ziet hoeveel emotionele arbeid eraan voorafgaat. Het is geen wandeling in het park.” De druk van de camera’s, het tempo van het traject en de intensiteit van de gesprekken maken het proces volgens haar zwaarder dan kijkers vermoeden.
Toch blijft ze overtuigd van de kracht van het programma. De matching brengt mensen samen die elkaar in het echte leven nooit zouden ontmoeten. Maar een succesvolle relatie blijft geen zekerheid. “Uiterlijk helpt misschien om iemand sneller te benaderen, maar het bepaalt niets. Het echte werk gebeurt in hoe je met elkaar omgaat.”