De Belgische
politie slaat al langer alarm over het toenemende geweld waarmee agenten geconfronteerd worden. Niet alleen fysiek, maar ook verbaal loopt het de spuigaten uit. En de cijfers liegen er niet om.
Uit recente gegevens blijkt dat maar liefst 40 procent van de politiemensen in België minstens één keer fysiek is aangevallen in hun carrière. Denk aan duwen, slagen of zelfs zwaardere verwondingen. Maar daar stopt het niet. Bijna elke agent krijgt te maken met grove beledigingen, bedreigingen of scheldpartijen. Volgens cijfers ervaart 95 procent van de politiemensen extreme vormen van verbaal geweld.
Dat betekent concreet dat er dagelijks meer dan dertig incidenten plaatsvinden waarbij agenten slachtoffer zijn van agressie. Het is een trend die al jaren stijgt, met in Vlaanderen in 2023 een recordaantal feiten van slagen en verwondingen tegen agenten.
Aangiftes verdwijnen te vaak in de lade
Wat het nog erger maakt, is dat veel van die feiten niet of onvoldoende worden vervolgd. In minder dan de helft van de gevallen van fysieke agressie wordt een proces-verbaal opgesteld. Bij verbale bedreigingen ligt dat percentage nóg lager. En zelfs wanneer er wel een dossier is, verdwijnt een derde van de zaken zonder gevolg.
Agenten voelen zich daardoor niet alleen onveilig op straat, maar vaak ook in de steek gelaten door het gerechtelijk apparaat. Het gevolg: frustratie en een dalend vertrouwen in de bescherming die ze zouden moeten krijgen.
Van voetbalrellen tot dodelijke incidenten
De agressie beperkt zich niet tot het dagelijkse politiewerk. Grote incidenten tonen hoe snel de situatie kan escaleren. Zo waren er in mei 2025 hevige rellen in Brussel na de Bekerfinale. Hooligans en jongeren uit de hoofdstad leverden veldslagen met de politie. Resultaat: tientallen gewonden, vier agenten in het ziekenhuis en 63 arrestaties.
Nog dramatischer was het in maart 2024 in Lodelinsart (Charleroi), waar een politie-inval uitdraaide op een tragedie. Een agent kwam om het leven en twee collega’s raakten zwaargewond nadat een verdachte het vuur op hen opende. Zulke gebeurtenissen schokken de samenleving, maar zijn tegelijk ook het harde bewijs dat het beroep steeds gevaarlijker wordt.
Nultolerantie in theorie, maar wat in de praktijk?
De Belgische wetgeving voorziet een strikte nultolerantie: elke vorm van geweld of belediging tegenover politieagenten is verboden en wordt zwaar bestraft. Maar in de praktijk zien we dat dossiers vaak stilvallen of dat daders relatief licht wegkomen. Daardoor groeit de kloof tussen wat er op papier staat en wat agenten werkelijk ervaren.
Een groeiende uitdaging
Het probleem gaat dus veel verder dan enkel een veiligheidskwestie. Het tast het moreel en welzijn van politiemensen aan, en ondermijnt ook hun gezag op straat. Als burgers het normaal beginnen te vinden om agenten uit te schelden of aan te vallen, komt de hele ordehandhaving onder druk te staan.
De roep om verandering klinkt steeds luider. Politievakbonden eisen betere bescherming, strengere vervolging en meer erkenning voor de risico’s die agenten dagelijks lopen. Want één ding is duidelijk: zonder respect voor de politie, verliest de samenleving een deel van haar fundament.