De comeback van kasbons: veilige haven of gemiste kans op rendement?

Voor wie jonger is dan veertig klinkt de term misschien wat oubollig, maar kasbons waren decennialang dé manier voor Belgen om hun spaargeld veilig te parkeren. Een kasbon is een schuldpapier uitgegeven door de bank: je leent je geld aan de bank, en krijgt daarvoor jaarlijks een vaste rente. Aan het einde van de looptijd – vaak vijf tot tien jaar – krijg je je inleg terug.

In de jaren ’80 en ’90 waren kasbons razend populair, met rentes van soms meer dan 8 procent. Daarna verdwenen ze stilaan naar de achtergrond door de lage rente en de opkomst van alternatieve spaar- en beleggingsvormen.

Sinds de rente opnieuw is gestegen, duiken kasbons terug op in het aanbod van grootbanken en kleinere spelers. ING, Belfius en KBC, maar ook regionale banken, promoten ze opnieuw. Voor spaarders die zekerheid zoeken, is het een aantrekkelijk product: je weet exact welk rendement je krijgt, zonder verrassingen.

Vooral in een periode waarin de beurs alle kanten uitgaat en vastgoed moeilijker bereikbaar wordt, zoeken veel Belgen opnieuw naar stabiliteit. Kasbons lijken daarin opnieuw een antwoord.

De grote troef van kasbons is zekerheid. Je loopt geen beursrisico en je geld staat vast bij een bank. Maar tegenover die veiligheid staat een lager rendement in vergelijking met aandelen of fondsen.

De huidige rentes op kasbons schommelen rond de 2,5 tot 3 procent voor looptijden van vijf tot zeven jaar. Dat is meer dan een klassieke spaarrekening, maar minder dan wat je historisch gemiddeld op de beurs kan halen. Bovendien weegt de roerende voorheffing van 30 procent zwaar door, waardoor het netto rendement nog een stuk lager ligt.

Financiële planners waarschuwen dat kasbons vooral geschikt zijn voor wie absolute zekerheid wil en zijn geld niet snel nodig heeft. “Voor een korte termijn of wie flexibel wil blijven, zijn kasbons minder interessant,” klinkt het.

Daarnaast spelen inflatie en koopkracht een rol. Als de inflatie hoger ligt dan de rente die je krijgt, verlies je in reële termen alsnog koopkracht, ook al voelt de belegging veilig.

Voor jonge spaarders of wie vermogen wil opbouwen op lange termijn, blijven aandelen of fondsen meestal interessanter.

De comeback van kasbons toont vooral dat Belgen opnieuw zoeken naar vaste, voorspelbare rendementen. Naast kasbons zijn er ook alternatieven zoals staatsbons, termijnrekeningen of defensieve beleggingsfondsen. Elk product heeft zijn eigen voor- en nadelen, afhankelijk van je risicoprofiel en doelstellingen.

Toch speelt er meer dan enkel cijfers. Kasbons roepen bij veel mensen nostalgie op: ze herinneren zich hoe hun ouders of grootouders ze gebruikten als veilige spaarvorm. Banken spelen handig in op dat vertrouwen. Een kasbon voelt tastbaar en overzichtelijk, iets wat in onzekere tijden extra waarde krijgt.